Göz teması kurmaktan korkan, içine kapanık bir dâhi çikolatacı…
Ve dokunmaktan acı çeken, zengin ama yalnız bir vâris…

İki kırık ruh, tesadüfen bir çikolata dükkânında karşılaşır.
Onları ayıran şey, aslında birbirlerine en çok benzeyen yanlarıdır: temas edememek.

O, başkalarının bakışlarından kaçarken duygularını sadece tatla ifade eder her çikolata, onun söyleyemediği bir cümledir.
O ise çocukluğundan beri insan dokunuşuna karşı hassasiyet geliştirmiştir; bir el sıkışması bile kalbinde fırtına koparır.

Ancak bir şekilde, bu iki korku birbirine işlemez.
Yan yana durduklarında, ne gözler acıtır, ne ten yanar.
Sanki dünya bir anlığına sessizleşir ve yalnızca kakao kokusu konuşur.

Yavaş yavaş, çikolatanın tatlılığıyla duvarlar erimeye başlar.
İkisi de fark eder ki bazen en derin yaralar, en yumuşak dokunuşlarla iyileşir.

“Tatlı Korkular”, insan temasının gücünü, korkunun ardındaki şefkati ve aşkın en narin hâlini anlatan romantik bir hikâye.