Gücünü yalnızca kendi çıkarları için kullanan zalim bir yargıç, her türlü adaletsizliği kolayca gerçekleştirebilen acımasız bir insandır. Yargıcın katı, soğuk dünyası, ona tüm kararlarında mutlak bir üstünlük duygusu verir; kurbanlarının acılarına kayıtsızdır ve yalnızca kendi egosunun tatminine odaklanır. Ancak, bir gün karşısına beklenmedik bir rakip çıkar: Neşeli, sıcakkanlı ve oldukça empatik bir dedektif.

Dedektif, mesleğinde başarılı olmasının yanı sıra, insanların ruh halini anlama konusunda da doğal bir yeteneğe sahiptir. Çevresindeki herkesin duygusal durumunu kolayca kavrayabilen bu dedektif, insanları yalnızca suçlu ya da masum olarak görmez, onların içsel dünyalarını anlamaya çalışır. İçindeki bu merhamet ve insan sevgisi, onu sıradan bir dedektiften çok daha fazlası yapar. Zaten başarmasını sağlayan da bu özellikleridir.

Yargıçla tanıştığında, ilk başta dedektifin yaklaşımını küçümsemiş gibi görünse de, zamanla dedektifin sıcaklığı ve insanlara duyduğu ilgi, onun dünyasında beklenmedik bir etki yaratır. Yargıç, dedektifin derinlikli insan anlayışından etkilenir ve bu, ona insan olmanın gerçek anlamını sorgulatmaya başlar. Kararlarını yalnızca güç ve çıkar üzerine kuran yargıcın içinde, dedektifin gösterdiği merhametli yaklaşım bir uyanış başlatır. Zalim yargıç ile empatinin simgesi dedektifin yolları kesiştiğinde, aralarındaki bu çatışma, her ikisini de dönüşüme zorlayacak bir hikayeye dönüşür.